مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق برای طلاق

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

 طلاق بنا بر درخواست زن

این نوع از طلاق همانگونه که از اسم آن پیداست  فقط به تقاضای زوجه شکل می گیرد؛ در این نوع از طلاق زوجه می بایست طبق قانون دارای شرایط مندرج در ماده 1130 ق.م باشد تا حق طلاق داشته باشد البته اگر هیچ کدام از شرایط مندرج در این ماده وجود نداشته باشد باز هم می شود تقاضای طلاق را داد و حکم طلاق را گرفت. در حقیقت تشخیص عسر و حرج  زوجه با علم قاضی شعبه است نه صرفاً بدلیل شرایط مندرج در ماده 1130 ق م.  سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است.

طلاق بنا بر تقاضای شوهر

این نوع از طلق با تقاضای شوهر شکل می گیردو شوهر می باست تکلیف خویش را نسبت به حق و حقوق زوجه از قبیل مهریه، نفقه، حضانت و ... مشخص نماید. سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

مطالب مهم درباب طلاق و انواع آن

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

 طلاق بنا بر درخواست زن

این نوع از طلاق همانگونه که از اسم آن پیداست  فقط به تقاضای زوجه شکل می گیرد؛ در این نوع از طلاق زوجه می بایست طبق قانون دارای شرایط مندرج در ماده 1130 ق.م باشد تا حق طلاق داشته باشد البته اگر هیچ کدام از شرایط مندرج در این ماده وجود نداشته باشد باز هم می شود تقاضای طلاق را داد و حکم طلاق را گرفت. در حقیقت تشخیص عسر و حرج  زوجه با علم قاضی شعبه است نه صرفاً بدلیل شرایط مندرج در ماده 1130 ق م.  سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است.

طلاق بنا بر تقاضای شوهر

این نوع از طلق با تقاضای شوهر شکل می گیردو شوهر می باست تکلیف خویش را نسبت به حق و حقوق زوجه از قبیل مهریه، نفقه، حضانت و ... مشخص نماید. سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

طلاق بنا بر درخواست زن و طلاق بنا بر تقاضای شوهر چیست؟

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

 طلاق بنا بر درخواست زن

این نوع از طلاق همانگونه که از اسم آن پیداست  فقط به تقاضای زوجه شکل می گیرد؛ در این نوع از طلاق زوجه می بایست طبق قانون دارای شرایط مندرج در ماده 1130 ق.م باشد تا حق طلاق داشته باشد البته اگر هیچ کدام از شرایط مندرج در این ماده وجود نداشته باشد باز هم می شود تقاضای طلاق را داد و حکم طلاق را گرفت. در حقیقت تشخیص عسر و حرج  زوجه با علم قاضی شعبه است نه صرفاً بدلیل شرایط مندرج در ماده 1130 ق م.  سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است.

طلاق بنا بر تقاضای شوهر

این نوع از طلق با تقاضای شوهر شکل می گیردو شوهر می باست تکلیف خویش را نسبت به حق و حقوق زوجه از قبیل مهریه، نفقه، حضانت و ... مشخص نماید. سایر مراحل این نوع از طلاق شبیه طلاق توافقی است

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

طلاق غیابی چیست

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجه: طلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس :   

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

    پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 

طلاق توافقی

طلاق توافقی  چیست و مراحل آن چیست؟

 طلاق توافقی نوعی از طلاق  است که همان‌طور که از اسم آن آشکار است منوط به توافق زن و شوهر(زوج و زوجه) در تمام موضوعات زندگی مشترک و حضور هر دوی آنها در تمام مراحل رسیدگی است.

 

                 موضوعات مورد توافق زوجین برای طلاق توافقی

مهریه‌ی زن، نفقه‌ی زن، اجرت‌المثل زن، حضانت فرزند مشترک، قرار ملاقات فرزند مشترک و سایر توافقات؛ نکنه‌ی مهم درخواست طلاق توافقی آن است که زن و مرد باید در خصوص کلیه‌ی امور مالی و غیرمالی خود باهم توافق کنند. پس از اینکه زوجین در امور مشترک به توافق رسیدند، وکلای ایشان مراحل قانونی طلاق توافقی را انجام می‫دهند.

مدارک لازم برای درخواست طلاق توافقی: کارت ملی،  شناسنامه،  سند ازدواج (عقدنامه) زوجین

 

مراجعه به دفتر ثبت ازدواج و طلاق

در این مرحله گواهی عدم امکان سازش صادر شده است. لازم به ذکر است که این گواهی سه ماه اعتبار دارد. یعنی طرفین فقط تا سه ماه فرصت دارند که با مدارک لازم به یکی از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه کنند و اگر این مدت سپری شود اعتبار این گواهی و کلیه‌ی توافقات فی‌مابین زوج و زوجه از بین خواهد رفت. پس از صدور گواهی عدم امکان سازش، در صورتی که زوجه باکره باشد باید در ضمن توافقات، به این امر اقرار کند و قبل از اجرای صیغه‌ی طلاق با مراجعه به پزشکی قانونی گواهی سلامت بکارت بگیرد. ولی اگر باکره نباشد (مدخوله باشد) ضمن اینکه در توافقات بر این امر اقرار کرده، باید آزمایش خون داده و گواهی عدم بارداری بگیرد در این مرحله زوجین با در دست داشتن گواهی عدم بارداری و قطعیت گواهی عدم امکان سازش متفقا می‫توانند به هریک از دفاتر ثبت ازدواج و طلاق مراجعه و نسبت به اجرای رأی طلاق اقدام کنند و صیغه‌ی طلاق در خصوص آنها جاری خواهد شد.

 

طلاق غیابی

در مواقعی که زوج و زوجه برای مراجعه به دفتر ازدواج و طلاق با هم همکاری نکنند، هرگاه زوج در مهلت مقرر به دفتر رسمی ازدواج و طلاق مراجعه و گواهی عدم امکان سازش را تسلیم کند، در صورتی که زوجه ظرف یک هفته در دفترخانه حاضر نشود سردفتر به زوجین اخطار می‌کند برای اجرای صیغه‌ی طلاق و ثبت آن در دفترخانه حاضر شوند. در صورت حضور نیافتن زوجه، صیغه‌ی طلاق جاری و پس از ثبت به وسیله‌ی دفترخانه مراتب به اطلاع زوجه می‌رسد

توجه: طلاق و جدایی امری پسندیده نیست و هیچ دینی مردم را به طلاق و جدایی توصیه نمی نماید ما هم قصدمان صلح و آشتی مابین زوجین است و آنرا توصیه می نمائیم اما اگر سازش امکان پذیر یست فقط به آدرس کانال تلگرامی به آدرس :   

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

    پیام دهید تا شما را راهنمایی و امورات شما را در سریعترین زمان و به نحو احسن انجام دهیم.

 

همسر سابق ام مرا از ملاقات فرزندم منع می نماید، چکار باید بکنم؟

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                           حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"

نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 

مطالب مهم درباره حضانت فرزند و حق ملاقات طفل

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                          حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"

نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 

ملاقات فرزند مشترم پس از طلاق والدین

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                          حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"

نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 

حضانت فرزند پس از طلاق و جدایی والدین

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                           حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"

نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab

 

حضانت فرزند مشترک پس از طلاق والدین

حضانت فرزند مشترک چیست؟

                                                                                              حضانت فرزند مشترک

   حضانت فرزند ذکور تا سن 7 سالگی با مادر و سن 7 تا 15 سال قمری با پدر و سپس فرزند ذکور اگر به 15 سال قمری رسید حق انتخاب را دارد و فرزند اناث تا 7 سالگی با مادر تا سن 9 سال قمری با پدر و بعد از 9 سال قمری حق انتخاب با دختر است مگر قانون یا توافق زوجین به نحوی دیگر باشد. در صورتیکه بین زوجین توافقی برای حضانت حاصل نشود که البته قانون حق تقدم را در این راستا به زوجین اعطاء نموده است ، اما فرزندان ذکور و مونث تا 7 سالگی حضانت آنان با مادر و سپس دختر که به سن 9 سال قمری رسید حق انتخاب با او خواهد بود که پدر یا مادر را انتخاب کند بین 7 تا 9 سال حضانت دختر به عهده پدر است و در رابطه با فرزند ذکور بعد از 7 سالگی تا 15 سال قمری فرزند ذکور حضانت وی به عهده پدر است و سپس تا 18سالگی و تا پایان تحصیلات عالیه هزینه ها به عهده پدر است مگر توافق زوجین به نحو دیگری باشد. ماده 1172 قانون مدنی مقرر می‌د‌ارد:" هیچ یک از ابوین حق ندارد در مدتی که حضانت طفل به عهده آنها است از نگهداری او امتناع کند... بنابراین اسقاط تکلیف جایز نیست"

نحوه ملاقات طفل

 

  اما نکته دیگری که جای بررسی دارد این است که در صورتی که حضانت طفل به یکی از والدین سپرده شده باشد، دیگری که بعد از جدایی حق حضانت ندارد چگونه می‌تواند فرزند خود را ملاقات کند؟ در این خصوص ماده 1174 قانون مدنی قابل ملاحظه است که می‌گوید: «هر کدام از والدین که طفل تحت حضانت او نیست، حق ملاقات طفل خود را دارد.

تعیین زمان و مکان ملاقات و سیر جزییات مربوط به آن در صورت اختلاف بین والدین با محکمه است» با توجه به این ماده هر یک از والدین این حق را دارند که در فواصل معین با کودک خود ملاقات کنند و حتی فساد اخلاقی مادر یا پدر هم باعث نمی‌شود از ملاقات وی با فرزندش جلوگیری شود.

 در صورتی که میان پدر و مادر درباره مدت ملاقات و نحوه آن توافق شده باشد، طبق همان توافق عمل می‌شود. بنابراین اگرچه در مورد انصراف از حضانت امکان توافق وجود ندارد؛ اما در خصوص چگونگی ملاقات می‌توان توافق کرد.

اما در صورت توافق نکردن، دادگاه در حکم خود مدت ملاقات و نحوه آن را برای کسی که حق حضانت ندارد‌، معین می‌کند‌. به طور معمول دادگاه‌ها یک یا دو روز از آخر هفته را به این امر اختصاص می‌دهند و گفته می‌شود ملاقات بیش از این با شخصی که حضانت را به عهده ندارد‌، موجب اختلال در حضانت و دوگانگی در تربیت کودک می‌شود.

باید توجه داشت که محروم کردن از ملاقات فرزند امکان ندارد چون سلب کلی حق ملاقات از پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست، برخلاف صراحت ماده قانون مدنی است و دادگاه نمی‌تواند حکم به آن بدهد. با وجود این اگر ملاقات با پدر یا مادری که حضانت به عهده او نیست واقعاً برای مصالح کودک مضر باشد، دادگاه می‌تواند مواعد ملاقات را طولانی‌تر کند و مثلا به جای هفته‌ای یک‌بار‌، ماهی یک بار یا هر شش ماه یک‌بار تعیین کند یا ملاقات با حضور اشخاص ثالث باشد.

در برخی موارد پیش آمده است که ملاقات یکی از والدین بر کودکان اثر زیانبار غیرقابل جبرانی داشته است یا حتی در این ملاقات‌ها بیم خوف جانی فرزند وجود داشته است؛ در این موارد برای جلوگیری از صدمه به فرزند‌، می‌توان با حکم دادگاه مانع از دیدار یکی از والدین که دچار چنین مشکلی هستند، شد.

https://telegram.me/NamehNegariDarSarpoleZahab